Hikâye-i Hal

“ES-SÂKITU AN-İL HAK… ”
İTABINDAN KORKARAK…
KILICIMI BİLEYİP,
HAKTAN NUSRET DİLEYİP
TEKMİL YURDU TARADIM.
ÇIKAR BİR YOL ARADIM…
EN BÜYÜK PUTA KARŞI,
BESTELEYİP HAK MARŞI,
OLDUM ONA TERCEMAN…
LÂKİN AHVAL VE ZAMAN,
ZEHİR KATTI AŞIMA,
BELÂ YAĞDI BAŞIMA!..

***
YALANLAR ŞÂYİ OLMUŞ,
GERÇEKLER ZÂYİ OLMUŞ,
VE İKBALDEYKEN PUTLAR
ÇEŞİT ÇEŞİT MÂBUDLAR,
BÖYLE OLURDU ELBET…
MELÂL DOLU BİR GURBET,
GELDİ ÇATTI KARŞIMA,
ERDİM KEMAL YAŞIMA,
TIRNAKLARIM KAN REVAN…
VURUŞTUM HAYLİ ZAMAN…
KELÂM VE KALEM İLE,
ASRIN SİLÂHI DİYE!…

***

SONUNDA ŞAFAK SÖKTÜ!..
KÜFRÜN SONU GÖZÜKTÜ…
TE’DİBİ BİTTİ HAKK’IN,
BİR ROL OYNAMAZ HALKIN

***

ARTIK ASLA KUSURU,
ÇATLADI KÜFRÜN SÛRU…
ZİRA ERDİ KEMÂLE
YÜZÜ DÖNDÜ ZEVÂLE!..
YAKLAŞTI İŞTE VİSAL,
ÖMER BUNA BİR MİSAL;
YETİŞİP ONA HİMMET
AZMETTİĞİ CİNÂYET,
ERMEDEN NİHÂYETE
ULAŞTI HİDÂYETE…
EĞER DİLERSE ALLAH,
“MEKERÛ MEKERALLAH… ”
TECELLİ EDİP BİR AN
NÛRA GARK OLUR DEVRAN!..
İŞTE BÖYLE BİR ZAMAN
GELİYOR Kİ, PEK YAMAN!..
***